Tauern Transalp dag 3

Van Mauterndorf naar Gmünd, bijna 40 km met bijna 1000 hm.

De weersvoorspelling is regen, dus regenkleding en been- en armstukken mee.

Patricia en Silvie willen gelukkig wel weer de groene route. Dit bleek wel een mooie route.

Na een stuk door het dal, beginnen we aan een lange klim, schotterpad overgaand in wandelpad. Het steil en sommige stukken heel steil, meer dan 20%.

Maar ik ben niet op gang te krijgen. Gisteren in de steile klim ging mijn hartslag flink omhoog en kon ik goed klimmen. Zo nu en dan even stoppen om op adem te komen. Mijn hartslag ging snel naar beneden en ik kon weer verder. Vandaag bleef mijn hartslag laag, mijn benen pap, kramp in mijn kuiten. Ik wilde wel, maar mijn lichaam niet. Dat schijnt vermoeidheid te zijn....

Maar goed ik kwam wel weer boven. Het laatste stuk was een moeras gebied met stukken met planken. Daarop is Patricia lelijk gevallen. Ze heeft een flinke smak gemaakt en had veel pijn. Een klein stukje verder was de mooie berghut waar we heerlijk in de zon op het terras, met een prachtig uitzicht, koffie hebben gedronken. Met wat flinke pijnstillers erin van Machiel ging ze weer verder gelukkig. Het grootste gedeelte ging nu naar beneden. Eerst over een schotterpad en daarna asfalt. Halverwege hebben we nog een keer een terras gepakt, toen kwam er een bui en konden we daar ook mooi even schuilen. Verder over het asfalt naar beneden, soms 60 km per uur. Dan nog een stuk door het bos, maar dat was een doodlopend pad. Met de fiets aan de hand een hele steile afdaling op een eigenlijk geen pad, en weer omhoog omdat het dus echt geen pad was. Daar kwamen we de groene groep tegen. Ook omgekeerd. Op zoek naar het juiste pad. Er liep een jonge husky met ons mee. Een stuk verder, aan het begin van het dorp, heeft de gids bij iemand aangebeld en de hond daar achter kunnen laten. 

Uiteindelijk komen we aan in het mooie stadje Gmünd. Bij een hotel met bijzondere kamers. Wij hebben een kamer van 6 bij 8 meter, met 19e eeuws meubilair, 4 bedden, een tafel met 6 stoelen en een kroonluchter. Gelukkig wel een moderne badkamer met een prima douche.

We zijn nog even het mooie stadje doorgelopen en wat mooie foto's gemaakt van o.a. de burcht op de heuvel.

Morgen alweer dag 4.

Tauern transalp dag 2

Groep geel kiest gelukkig ook voor de groene route. Gelukkig maar want ik zag het niet zo zitten om met de groene groep mee te gaan.

We waren gewaarschuwd voor een 1000 hm klim in 1 x met het steilste stuk aan het eind.

Voordat dat stuk begon hebben we nog even koffie met koek gehad met de Vögel Alm. Ik vond dat heerlijk, goed uitgerust beginnen. Silvie echter vond dat niet fijn, want ze kwam niet in haar ritme en had moeite met de klim en heeft het grootste gedeelte gelopen. Ik ging niet veel harder, maar heb maar een klein stukje gelopen. Wel een aantal keren gestopt, om even te rusten en de hartslag te laten zakken. Dan keek ik van tevoren waar ik het beste kon stoppen om weer te kunnen opstappen. Want als het te steil is kom je niet meer op de fiets. Proberen dwars op het pad te gaan staan en dan met een krappe bocht weer omhoog "vaart" maken. Nou ja vaart, het was looptempo met stukken van 20 tot 25 %, soms maar 3 of 4 km per uur en soms stopt het klokje omdat je te langzaam. Onderweg wil ik ook niet weten hoe ver het nog is, of hoeveel hoogtemeters we nog moeten. Dat heb ik ook gezegd tegen Hans, de gids. Ik vind het prettig om het niet te weten. Vaak valt het tegen. Ik zie liever vanzelf wanneer ik op de top, of in dit geval bij de berghut ben. Ik ben echt wel kapot gegaan, onderweg duizelig of misselijk als ik over de fiets hang bij even een tussenstop. Maar kicken dat het gelukt is boven te komen, bijna helemaal fietsend. Een prachtige berghut met een meertje er dicht bij. 

Na de lunch naar beneden. Het grootste deel was niet te fietsen, klauteren over dikke rotsen naar beneden tot we bij een breder pad komen wat later overgaat in een vloeiend schotterpad naar beneden. Heerlijk niet te steil, niet gevaarlijk. Gewoon mooi en de omgeving is prachtig!

Al met al vond ik het een prachtige dag!!!

Tauern Transalp dag 1

Na een pittig technisch infietsrondje van 10 km met 350 hoogtemeter op zondagmiddag bij Werfenweng, start op maandag dag 1 van onze Transalp.

Trecia heeft zich ingeschreven voor de niveaugroep groen en ik voor geel.

Ik fiets met gids (en reisleider) Ramon en 2 belgische dames Patricia en Silvie.

We beginnen allemaal met een klim van 600 hoogtemeters. Silvie gaat als een speer naar boven. Ik sluit als laatste de groep. Silvie heeft veel "schrik" voor technische afdalingen. Ze is in het verleden iets te vaak gevallen. 

We hebben 2 stops onderweg bij mooie berghutten. Totaal is het vandaag voor onze groep 34 km met bijna 1000 hm. We zijn op tijd terug. Het was een mooie dag met prachtig weer.

Morgen staat voor groep geel een tocht over voornamelijk asfalt. Groen en de andere groepen gaan voor een klim van 1000 hm in 1 x. Groen totaal 65 km en 1500 hm.

De reisleider stelt voor dat geel ook de groene route gaat doen.

Het zal afzien worden, maar ik kom om te mountainbiken.

Nieuwe post, want nieuw avontuur op komst, een Transalp!

Na heel veel fietsen, (corona)solo, mountainbiken en op de gewone fiets, denk ik dat ik er klaar voor ben. Opnieuw een Transalp fietsen. 6 dagen mountainbiken dwars door Oostenrijk. 6 jaar geleden fietste ik mijn laatste transalp en kreeg op dag 3 zo maar in eens hoogtevrees, waarna het een stuk minder leuk werd. Daarna evenwichtsklachten en rugpijn, waardoor vooral het schaatsen nauwelijks meer ging. Maar de aanhouder wint, blij zijn met kleine successen en momenteel heb ik zelfs geen rugklachten meer. Dus in januari samen met

Trecia van Es

besloten weer in te schrijven voor een transalp. Deze keer gekozen voor een lager niveau, omdat ik vooral wil genieten en niet alleen maar afzien en angsten overwinnen. We hebben er zin in!!!