De laatste dagen in Peru

Dit stuk schrijf ik terwijl we inmiddels weer thuis in Nederland zijn.

We hebben de nacht na de Incatrail in de B&B heerlijk geslapen in een schoon zacht bed. Na het ontbijt krijgen we onze gewassen kleding terug. De rest van onze bagage is nog in het hotel in Cusco. Dus fijn om nu zo al schone kleding aan te kunnen doen.
'S ochtends lopen we naar beneden naar het centrum van het stadje Ollantaytambo, daar drinken we een heerlijke cappuccino en Lonneke ontdekt een jong poesje, die heel speels is. Op, weer een markt, koop ik een mooie tas. Direct naast de markt ligt tegen de bergwand een Inca ruïne. Deze kunnen we bezoeken / beklimmen, maar we hebben na Machu Picchu hier geen behoefte of puf meer in.

En in een piepklein winkeltje in het centrum koop ik en T-shirt met daarop I survived the Incatrail. 
Op de Plaza de Armas staan bussen van gezondheidsverzorging / voorlichting. Vele, heel mooi geklede, mensen staan hier in de rij voor de dokter, tandarts, vaccinatie etc. Ze komen uit het achterland.

We eten een broodje kip avocado (heerlijk) en nemen dan een tutktuk terug naar de B&B. Hier durven we dit wel aan, want dit is een klein stadje, dus minder verkeerschaos en we hem geen zin en puf meer om naar boven te lopen (3 soles).

 

We gaan met de taxi (tevens eigenaar B&B) naar de zoutmijnen bij Maras. Uit een natuurlijke bron boven stroomt warm zout water met een hoog zoutgehalte. In de pre-incatijd werd dit al gebruikt. Vandaag worden deze zoutpannen nog steeds gebruikt door een aantal families. Als het water is verdampt blijft er een laag zout over. De wordt met de hand geoogst (hebben we zelf gezien). 

 

Daarna worden we per taxi naar ons hotel in Cusco gebracht. Waarschijnlijk hebben we wel veel te veel voor deze taxi betaalt, maar hij was ook wel 3 uur met ons onderweg (160 soles).

'S avonds gaan we eten in een luxe peruviaans chinees restaurant en we gaan daarna na een pub om een bijzonder biertje te drinken. We hebben het verdiend vinden we.

De volgende dag bezoeken we nogmaals het centrum van Cusco. We zitten een poosje op de trappen voor een grote kerk met uitzIcht op Plaza de Armas te kijken en genieten van alle mensen om ons heen. Bijvoorbeeld de verkopers, schoenpoetsers die steeds weggejaagd worden door fluitende beveiligers. De loslopende honden. De toeristen. Leuk mensen kijken.
We kopen nog een paar laatste souvenirs. Lonneke bijvoorbeeld een alpaca knuffel die ze overal al had gezien en nu toch heeft gekocht.

Dan terug naar het hotel, even relaxen, lezen, internetten en tassen inpakken.
En de volgende ochtend worden we na het ontbijt opgehaald voor de transfer naar het vliegveld in Cusco. We vliegen naar Lima en hebben daar nog de hele middag voor de overstap naar het vliegtuig naar Amsterdam. Op advies van de onze gids de eerste dag gaan we naar het hotel naast het vliegveld waar we onze bagage in bewaring kunnen geven en waar we luxe lunchen, de laatste soles zijn nu wel snel op.

Op vliegveld kopen we na de douane nog een flesje pisco en een flesje Inkacola voor thuis, om te proeven. Dit is weer een bureaucratisch gedoe. Bonnetje hier, bonnetje daar, tekenen, paspoort nummer en natuurlijk veel te duur. Alle soles zijn nu op.

Door naar de boardinggate en dan 12 uur het vliegtuig naar Amsterdam. Helaas weer nauwelijks kunnen slapen. Lange zit dus.

De passagiers worden bij aankomst op Schiphol verdeeld over 2 uitgangen uit het vliegtuig. Wij moeten helemaal door lopen naar voren. Ik zeg tegen een steward "dan mogen we ook wel even in de cockpit kijken toch?" Dat mag, ga maar zitten, leuk! 
Ik vraag of ze Reinout kennen? Dit is de toekomstige echtgenoot van mijn nichtje én piloot. Ja hoor die kennen ze. We gaan op de foto met collega en vriend van Reinout in de cockpit. Hij komt 13 oktober ook op de bruiloft. Leuke toevallige ontmoeting.

Door naar de bagageband en uitgang en daar staan Stijn en Lennart ons op te wachten.
John komt dezelfde middag thuis van een MTB transalp  met Peter (zijn tweelingbroer) in de omgeving van het Gardameer.
We zetten Lonneke en Lennart af in Wageningen en door naar Lemelerveld.

Thuis!!!!       Wat is het nat en groen in Nederland!

In Peru is het vooral stoffig en droog, behalve het regenwoud bij de Incatrail. Verder bijna alleen cactussen of eucalyptus bomen en wel veel bloemen in de stadscentra, nat gehouden met grondwater.

We hebben een geweldige indrukwekkende reis gehad met zijn tweeën die we niet snel zullen vergeten. Wat een andere wereld in Zuid Amerika.

Mooie mensen, 
prachtige natuur,

sfeervolle posada's,

mooie Plaza de Armas in de steden,

heel veel markten, zeurende verkopers, kleuren, geuren,
 
heerlijke vruchten,

zand, stof, cactussen, 

 

hoogvlakten, 
Andesgebergte, Colca Canyon
zandduinen, 
lama's, alpaca's, vincuna's, 

 

zeeleeuwen, pinquins,

loslopende honden, 

andere beesten,

onafgebouwde huizen, gebouwen,
verkeerschaos,
en en en en nog veel meer

En de Incatrail en Machu Picchu! 

 

 

Volbracht! 
Wat een afzien, wat een hoogte, wat een trappen, wat een belevenis!