Volgers

woensdag 9 december 2015

Volbracht: de Tongariro Alpine Crossing

Pff en dat was geen makkie. Maar wel bijzonder mooi. We zijn moe en zeer voldaan.
Om 8.00 uur vertrekken we met een bus naar de start van de wandeling. We worden om 16.30 uur aan het eind weer opgehaald.
20 km wandelen door vulkaangebied. Heel bijzonder landschap.
Het begint met een lang pad omhoog en veel mensen want het is een geschikte dag op de wandeling te doen. Mooi zonnig en helder (paar wolkjes).
We krijgen het al snel warm zo omhoog, dus doen wat lagen uit. Vandaag dus iets teveel kleding mee.
Bij de stop met met een laatste wc verwissel ik mijn warme wandelbroek voor een driekwart broek. 
We klimmen weer verder, het wordt steeds steiler met los zwart zand, grind en keien. Verder omhoog wordt het toch weer kouder, dus we doen weer een vest aan en later ook nog een jas bovenop de berg. Ik heb stokken gehuurd en dat is toch wel makkelijk bij het klimmen en dalen (zeker voor zo'n oud stijf mens als ik). We hebben prachtige uitzichten, de vulkanen, de prachtige felgekleurde kratermeertjes. Prachtig heel bijzonder! Oh ja en het ruikt hier of naar carbid of naar rotte eieren.

Wanneer we op de hoogste punt zijn is het wat frisser. Naar boven was al een hele toer, glad en wegglijden in het zand, naar beneden is nog lastiger. Je moet het je voorstellen als een duin af lopen in het mulle zand, je zakt dan zo met elke stap naar beneden. En dan met zwart mul zand en van een lange berg af naar beneden. Tot aan de kratermeertjes. Dan een stuk vlak, weer een stuk omhoog en zo wat op en neer met uitzichten over rokende stukken berg. Sommige stukken langs het pad zijn zelfs warm. Dan gaan we weer naar beneden, een hele lange afdaling van zo'n 3 uur. Mijn rug protesteert inmiddels aardig. Al 2 paracetamol op, maar.... We komen bij een hut. Daar ben ik even een kwartiertje languit op de grond gaan liggen. De grond trilt als iemand langsloopt, heel vreemd. Daarna gaat het weer goed met mijn rug. Dus verder. Het laatste stuk van ruim een uur gaat door een bos naar beneden met in het begin wat (aangelegde) trappen. Dan wil mijn rechterknie niet meer. Ja die is versleten, maar toch....door doen. Dus ik ga voorzichtig zijwaarts de trappen af, zo gaat het. En eindelijk zijn we bij de parkeerplaats waar de mensen weer worden opgehaald. Het is inmiddels 15.45 uur en we worden om 16.30 uur opgehaald, dus nog weer even liggen. Het is nog lekker weer. Niet zo warm. Maar wel mooi droog en zonnig. 
In het hotel ga ik nog even de hottub in. Heerlijk.
Morgen weer verder naar Roturora.

1 opmerking: