Ik zit op bed in een hotel in Puno aan het Titicacameer. Vergane glorie was al gezegd vooraf en dat klopt ook. We zijn verwend tot nu toe met prachtige posada's met mooie binnentuinen. We zijn aan het eind van de middag hier aangekomen. Het is hier erg vroeg donker, om 18.00 uur begint het te schemeren en dat gaat het heel snel.
We zijn moe! En hebben toch best wel last van de hoogte. De douche is koud!
Maar nog even over gisteren en vandaag in de Chivay en de Colca Canyon.
Dag 2 worden we vroeg opgehaald voor een tour naar de Colca canyon. Maar eerst bekijken we een soort volksdans op een plein in een dorp, om zeven uur s ochtends!
Ze doen het voor de toeristen, die allemaal vroeg vertrekken om de condors te kunnen zien in de canyon. De dans wordt gedaan door traditioneel geklede pubers met sneakers eronder. Dit doen ze een uur voordat ze naar school gaan. De jongens hebben ook een rok aan. Dat stamt uit de tijd dat de jongens dat deden om zonder op te vallen met de meisjes om konden gaan. De jongens hebben grote hoeden met franjes eraan op, zodat ze niet herkend worden als jongen. Leuk verhaal toch?
Dan door naar de Colca Canyon waar we een wandeling doen langs de uitzichtpunten waar we de diepte van de kloof in kijken.
De rivier ligt 2 km beneden ons.
Maar nog mooier: we zien condors vlak langs ons vliegen, geweldig mooi! En ook reuze kolibries.
We zijn dag 2 al iets meer aan de hoogte gewend, maar omhoog lopen dat valt beslist niet mee! Ook heb ik snel hoofdpijn (niet zeker of dat van de hoogte komt).
De lunch is niet zo goed als gisteren, maar dat was dan ook wel heel geweldig. We maakten eerst zelf een soort taartje van aardappelpuree, tonijn, ui, tomaat. Er waren ook heerlijke salades en soepen en alpaca van de barbecue. Heerlijk en met een tuin met prachtig uitzicht, handigmatten en een bijzonder makke alpaca.
Over die alpaca nog een ander verhaal: het Britse stel dat bij ons in het busje zat overnachtte in dat hotel met die alpaca. Neil ging de alpaca aaien en toen en toen, ja waar staan lama's om bekend? Hij spuugde en enorme groenige drap in het gezicht van Neil en toevallig had ie zijn mond ook nog open. En zijn kleding zat er ook helemaal onder. Maar het was humor hoe Neil dit ons vertelde: I did french Kiss with an alpaca. Getver.........
Smiddags hebben we niet zoveel puf meer om nog iets te, een optie was bv, ziplinen, maar dat hebben we de dag ervoor dat gezien vanuit de hotspring en toch maar besloten dat over te slaan. We lopen naar het centrum van Chivay, ongeveer 10 minuten van het hotel. De wegen er naar toe zijn enorm stoffig en alleenpuin en zand. Eigenlijk is heel Peru enorm stoffig, maar een heerlijke douche savonds maakt dat wel weer goed. Het centrum zelf is wel mooi, een mooi plein, een paar straten met prachtige kleurige beelden en natuurlijk weer de markten, binnen en buiten.
We eten in het dorp wat en lopen voor donker terug naar het hotel. Onderweg komen we een boer en boerin met een ezel en een groepjes koeien en stiertjes tegen. Die brengen de beesten voor de nacht naar een omheind stuk grond.
De rest van de avond zijn we in onze kamer, we douchen onder een luxe regendouche en gaan alweer op tijd naar bed. Want.... weer vroeg op. En alle dagen zijn nieuw, bijzonder en indrukwekkend en mooi en dus vermoeiend! De hoogte zal ook vast een oorzaak zijn.
De volgende ochtend worden we opgehaald om een halve dag mee te werken bij een boer. Wat we doen moeten is een verrassing. We lopenden weg omhoog naar de boer, heavy!! Ja, we zitten ook gewoon op een hoogte van 4300 meter en dat voel je dus. Klein stukkie omhoog lopen en buiten adem.
We worden voorgesteld aan de boerin, weer zon piepklein vrouwtje in prachtige kleding. Dat dragen ze dus echt, dus niet alleen voor de toeristen. Iedere streek heeft wel andere kleding, andere hoeden andere rokken. Hier is het vooral veel geborduurd en glitter wat ze dragen. Echt prachtig!
We gaan bonen zaaien. We krijgen allemaal een doek om de schouder geknoopt met bonen of materiaal en dan lopen we door het dorp, nog even langs haar, ook al zo kleine moeder, naar het land. De mensen lachen naar ons, of lachen ze ons uit? Daar heb je weer een paar van die domme toeristen die geld betalen om te mogen werken.
Dat is trouwens voor hun wel de manier om het als boer vol te kunnen houden.
Op het akker ontmoeten we twee broers van Josefina en een zus, die ook helpen.
Twee jonge stieren, worden voor een soort ploeg gespannen en in wij mogen de zaden in de diepe rijen leggen. Naar iedere paar rijen wordt er gepauzeerd met chicha (zelfgemaakt soort bier van tarwe en mais) en pisco, de sterke drank van Peru, ietsje verdunt met limonade. Oh ja en we kauwen natuurlijk ook weer de coca bladeren.
Na een paar uur nemen we afscheid, want we moeten al weer verder reizen naar Puno, waar we nu dus zijn.
Dat is een reis van zes uur. Eerst prachtig door de bergen, meestal boven de 4400 meter. Vele kuddes lamas, vincunjas en alpacas zien we. Dan een paar meren met flamingo's, prachtig. Het laatste stuk wordt minder mooi. We rijden door Juliaca. Een zeer lelijke stoffige stad. Volgens de gids de meeste lelijke stad van Peru. Lekkere chaos in de stad, met weer veel riksja's/tuktuks. Wel veel te kijken.
Overal zien we niet afgebouwde huizen of gebouwen, maar dat is ook een belasting kwestie. Niet afgebouwd is veel minder belasting betalen. Tja.
Einde verhaal voor vandaag, want we zijn moe, hebben wel wat last van de hoogte en mogen morgen weer vroeg op. Om zeven uur gaan we naar het meer voor een boottocht van een hele dag, met....... weer nieuwe ervaringen.
Ps, let niet op de typefouten en de layout, dit is niet bepaalt makkelijk met een combi mobiel, IPad en beperkt internet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten